Feldhetman-Stefan-Czarniecki-Route Rot

Feldhetman-Stefan-Czarniecki-Route Rot: Stargard – Strachocin – Bębnikąt – am Fluss Krąpiel entlang – Ulikowski Potok (Wall) – Pęzino – Czarnkowo – Marianowo – Wiechowo – Odargowo – Szadzko – Dobrzany – Bytowo – Recz

Z Dworca PKP w Stargardzie Szczecińskim, [Dolina Krąpieli – wąwóz] szlak wiedzie ul. Wyszyńskiego w kierunku parku Chrobrego i dalej do parku Popiela gdzie można podziwiać wiele gatunków ponad stuletnich drzew m.in.: klon, jawor, kasztanowiec, platan klonolistny, buk, dąb stożkowy, tulipanowiec amerykański i cis pospolity. Za mostem na rzece Ina skręcamy w lewo i przechodząc przez Park Jagielloński kierujemy się do przejścia przez obwodnicę Staromiejską do ul. Andersa. Następnie ulicami Jesionową i Dębową dochodzimy do rzeki Krąpiel i skręcamy w lewo. Idąc pod prąd rzeki dochodzimy do drogi krajowej nr 10 w miejscowości Strachocin założonej w I poł. XIII. Mijamy zabytkowy kościół z XIII w., zbudowany z kamiennych ciosów, zniszczony po 1945 roku i odbudowany w latach 1992-2003. Na portalu szachownica, prawdopodobnie znak średniowiecznej strzechy budowlanej oraz krzyż joannicki. Przy placu przykościelnym częściowo zachowały się kamienne mury. Za kościołem skręcamy w prawo i drogą asfaltową idziemy do Bębnikątu. Spoglądając w prawo widać meandry rzeki Krąpiel. Rzeka Krąpiel wypływa z jez. Starzyc w Chociwlu na wys. 68 m.n.p.m. i wpada do rzeki Iny w granicach Stargardu Szczecińskiego na wys. 20,8 m.n.p.m., stąd też płynąc głęboko wciętą doliną, tworzy liczne meandry, na kilku odcinkach przypominające rzekę górską. W korycie leżą liczne głazy narzutowe, a w pobliżu miejsca gdzie Krąpiel wpada do rzeki Ulikowski Potok, widoczny jest owalny majdan o wymiarach 50 x 180 m, otoczony przez wał ziemny. Jest to grodzisko słowiańskie. Odcinek Krąpieli od Strachocina do Pęzina zaliczany jest do najciekawszych rezerwatów krajobrazowych.

Dochodzimy do Pęzina przechodząc pod mostem kolejowym. W Pęzinie mozemy podziwiać jeden z najlepiej zachowanych zamków na terenie wiejskim. Zamek został wzniesiony przez Templariuszy w XIII w. Również wart odwiedzenia jest kościół z XVI w. z cennym wyposażeniem. Widać tu ślady rodów pomorskich Borcków i Puttkamerów. Na cmentarzu przykościelnym można zobaczyć nagrobek członków rodziny Puttkamerów z XVIII w. oraz nagrobek poświęcony pastorowi Justusowi Sagenbaumowi – odkrywcy grobów popielnicowych na terenie parku zamkowego w 1770 roku. Za kościołem skręcamy w prawo, przechodzimy przez most na rzece Krąpiel i idziemy asfaltem do miejscowości Czarnkowo, która powstała w średniowieczu i wchodziła prawdopodobnie w skład pierwszego uposażenia klasztoru Cysterek; w środku wsi znajduje się neogotycki kościół filialny p.w. św. Józefa Robotnika. Dalej szlak prowadzi drogą asfaltową do miejscowości Marianowo położonej nad jeziorem Marianowskim, przez które przepływa rzeka Krępa. Przy jej ujściu funkcjonował młyn wodny, a nad nią znajdował się jedyny na terenie wiejskim klasztor żeński Cysterek założony w 1248 roku przez księcia Barnima I.

Na dziedzińcu kilka wiekowych dębów w tym pomnik przyrody „Sydonia”, nazwany tak na cześć słynnej pomorskiej czarownicy Sydonii von Borck, która spędziła w klasztorze część swego życia. Idąc dalej szlakiem wzdłuż jeziora Marianowskiego, dochodzimy do Wiechowa. Miejscowość usytuowana między dwoma jeziorami: Marianowskim i Wiechowskim datowana na XIII w. również stanowiła uposażenie klasztoru Cysterek. Przechodzimy przez most na rzece Krępa drogą utwardzoną w kierunku miejscowości Odargowo. Jest to stara wieś – owalnica, przez którą płynie rzeka Pęzinka. Pierwsze informacje o wsi pochodzą z 1467 roku, jednakże w czasie badań archeologicznych odkryto tu słowiańskie grodzisko. Najbardziej okazałym obiektem we wsi jest późnogotycki kościół kamienno-ceglany z 2 poł. XV w. Dalej kierujemy się do wsi Szadzko.

Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1336 roku. Jej znaczenie wynikało z bliskiego usytuowania grodziska widocznego nad jeziorem, a później zamku. W centrum wsi znajdują się ruiny renesansowego kościoła zbudowanego z kamieni polnych w 1598 roku. Obok nich rośnie lipa św. Ottona z Bambergu. Wychodząc z Szadzka po dojściu do drogi skręcamy w lewo w kierunku Dobrzan, po prawej stronie, w dole widoczne jez. Szadzko. W miejscowości znajduje się kościół wybudowany w latach 1782-84 projektowany przez Dawida Gilly. Projektował on też układ ulic i budynki publiczne. Dalej kierujemy się szlakiem na drogę w kierunku miejscowości Krzemień, aby po 1 km skręcić wraz ze szlakiem w pola i las, dochodząc do małej osady Dolice, potem w prawo znowu asfaltem przez las do Bytowa leżącego nad jeziorem o tej samej nazwie. Na środku wsi na wzniesieniu, stoi XVII w. kościół kamienno-ceglany zbudowany w stylu renesansowym, cmentarz przykościelny bez nagrobków obsadzony starymi drzewami; w południowej części wsi znajdują się obiekty folwarczne z końca XIX w. Dalej czerwonym szlakiem z Bytowa ruszamy w kierunku południowym do Recza. Szlak ten w większej jego części można przejechać rowerem. Jedynie na odcinku od Bębnikątu do Pęzina wzdłuż rzeki Krąpiel, przejazd jest utrudniony.