Trasa żółta

Stargard – Kunowo –Osiedle Giżynek – Stargard 

  • 0 km – Rozpoczynamy wycieczkę na Placu Słonecznym, kierujemy się w Aleję Żołnierza
  • 1,30 km – Po prawej stronie widać zabudowania Zakładu Karnego. W tym miejscu w październiku 1939 r. został usytuowany Stalag IID, jeden
    z wielu obozów jenieckich istniejących na Pomorzu. Początkowo jeńcy umieszczeni byli w namiotach, wykorzystywano ich do prac rolnych. W I 1940 r. zarządzono budowę ok. 30 baraków jenieckich. W ciągu następnych lat zmieniała się liczba jeńców i ich skład narodowościowy. I tak np. 1.04.1943r. liczba więzionych żołnierzy wynosiła 36.475. W latach następnych jeńcy pracowali w dalszym ciągu w rolnictwie jak również przy budowie autostrady łączącej Berlin z Królewcem, czy w stoczni szczecińskiej. Na skutek panujących w stalagu wyniszczających warunków i zimna, wielu jeńców zmarło z wycieńczenia i głodu. Część z nich została pochowana na cmentarzu przy ul. Reymonta. W lutym 1945 przed nadejściem frontu obóz ewakuowano na wyspę Rugię.
  • 1,45 km – Koniec drogi asfaltowej -wjeżdżamy na teren poligonu. 100 m dalej, przed ogrodzonym terenem wojskowym skręcamy w lewo w skos. Po minięciu linii lasu, kierujemy się na widniejącą w oddali wieżę kościoła w Kunowie.
  • 3,40km – Po prawej stronie widać zabudowania Lipnika. Ścieżka wije się wśród łąk. Należy uważać, gdyż w pewnym momencie ścieżka prowadzi przez teren „dzikiego” wysypiska śmieci. Świadczy ono jak najgorzej o mieszkańcach wywożących tu gruz, stare opony czy inne nieczystości. Pora by osoby odpowiedzialne za porządek w mieście czy gminie, przyjrzały się temu „rezerwatowi piękna” i podjęły stosowne decyzje.
  • 4,10 km – Koniec polnej ścieżki. Od tej pory jedziemy drogą gruntową.
  • 5,30 km – Dojeżdżamy do wsi Kunowo. Jest to wieś w kształcie owalnicy. Badania wykazały, że osada mieszkalna istniała już w epoce neolitu. Kościół pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski został zbudowany w XVI w., przebudowany w XVIII w. Posiada wysoką kamienno-ceglaną wieżę krytą gontem. Strop kościoła wykonano z drewna. Zdobią go gzymsy i herby szlacheckie rodzin von Meichen i von Wenden. Wnętrze jest bogato wyposażone; min. barokowa ambona z drewna, płyty nagrobne znacznych osób, barokowy ołtarz , malowidła czy kute elementy. W płn. części wsi neoklasycystyczny dwór(dom nr 53), zbudowany na planie litery L. Ponadto we wsi szachulcowa chałupa nr 17 z przejazdem bramnym, zbudowana w 1 poł. XIX w. i chałupa nr 20 szachulcowo murowana, z 2 poł. XIX w. Po odpoczynku, wracamy na tę samą drogę, którą wjeżdżaliśmy do wsi.
  • 6,45 km – Rozwidlenie dróg; kierujemy się w prawo. Jedziemy wśród pól początkowo drogą brukową, która po ok. 500m. przechodzi w żwirowo-piaszczystą.
  • 9,30 km – Osiągamy jeden z najwyższych punkt w okolicy (30,4 m npm.) Rozciąga się stąd piękna panorama Stargardu. Punktem orientacyjnym jest samotne drzewo. Przy nim skręcamy w lewo na pn.-zachód. Dalej droga prowadzi polną ścieżką. Jeszcze w latach 60-tych XX w. , była tu droga brukowa, o czym świadczą jej pozostałości pod kołami. I znów po drodze mijamy dzikie wysypiska śmieci, jadąc wśród pięknego szpaleru topoli po lewej stronie.
  • 11,40 km – Po prawej stronie widać teren nowego cmentarza miejskiego. Jedziemy dalej asfaltem.
  • 11,90 km – Osiedle Giżynek. W prawo droga prowadzi do Kluczewa. Jedziemy prosto.
  • 12,80 km – Skrzyżowanie dróg – skręcamy w lewo w ulicę Kościuszki
  • 13,80 km – Zamykamy pętlę podróży na Placu Słonecznym.