Trasa brązowa

Stargard – Strachocin – Dolina Krąpieli – Pęzino – Ulikowo – Stargard

  • 0,00 km – Początek trasy na parkingu przy Szkole Podstawowej nr 5.
    Przez Bramę Wałową wyjeżdżamy poza obręb Starego Miasta. Po 100 metrach skręcamy w prawo w Aleję Spacerową i jedziemy wzdłuż Iny. Przecinamy ul. Kazimierza Wielkiego i przez park jedziemy do ul. Jagiellońskiej.
  • 1,25 km – Skrzyżowanie ul. Jagiellońskiej i Wiejskiej. Skręcamy w lewo i jedziemy dalej ulicą Nowowiejską2,00 km – Przejazd kolejowy przy ul. Nowowiejskiej
  • 2,80 km – Dojeżdżamy do mostu na rzece Krąpieli. W tym miejscu drogi rozchodzą się.
    W lewo do Strachocina, zaś przez most – w kierunku pól nad rzeką Iną i dalej do Witkowa. Udajemy się w lewo. Droga prowadzi cały czas wzdłuż Krąpieli, która wije się w swym biegu.
  • 4,80 km – Wieś Strachocin. Skrzyżowanie z drogą krajową nr 10. Przecinamy ją i 100 metrów dalej skręcamy w lewo.
  • 5,00 km – Po prawej stronie zabytkowy kościół z XIII w., zbudowany z kamiennych ciosów, zniszczony po 1945 roku, odbudowany w latach 1992-2003 staraniem mieszkańców wsi, przy wsparciu dawnych niemieckich mieszkańców. Na portalu szachownica, prawdopodobnie znak średniowiecznej strzechy budowlanej oraz krzyż joannicki. Przy placu przykościelnym częściowo zachowały się kamienne mury. Za kościołem skręcamy w prawo.
  • 5,50 km – Koniec wsi Strachocin. Po prawej stronie ogródek, gdzie można odpocząć, zjeść posiłek czy wypić napój. Ogródek został wykonany przez dzieci i młodzież miejscowej szkoły podstawowej
  • 6,30 km – Droga z płyt betonowych prowadzi w prawo w dół w kierunku rzeki Krąpiel. My jedziemy prosto, lekko pod górę i po przejechaniu 150 m, jesteśmy na szczycie wzniesienia. Stąd rozciąga się piękna panorama Stargardu
  • 8,50 km – Przysiółek Bębnikąt -most i stopień wodny na rzece Krąpieli. Dolina rzeki jest głęboka, o stromych zboczach osiągających do 30 metrów; na zakolach zbocza są strome a nawet urwiste. Kręty bieg rzeki znaczy cały szereg pętli i zakoli. Spadek Krąpieli jest duży, na dnie doliny i koryta rzecznego znajduje się dużo głazów i kamieni. Koryto jest wąskie o zmiennym nurcie. Ze zboczy doliny wycieka cały szereg źródeł zasilanych przez wody z rozciętych warstw wodonośnych. W dolinie Krąpieli rośnie bujna roślinność, w drzewostanie przeważają gatunki liściaste, od olchy, osiki, brzozy do wiązu, dębu i grochodrzewu. Odcinek Krąpieli od Strachocina do Pęzina zaliczany jest do najciekawszych rezerwatów krajobrazowych. Niestety piękne krajobrazy są zmącone widokiem dzikich wysypisk śmieci w dolinie rzeki. Po odpoczynku jedziemy dalej. Cofamy się i po przejechaniu 200 m, skręcamy w prawo w kierunku Ulikowa. Podjazd jest dość męczący, lecz po 300 metrach nasz wysiłek jest wynagrodzony wspaniałymi widokami okolic.
  • 10,90 km – Dojeżdżamy do krzyżowania dróg we wsi Ulikowo. Skręcamy w prawo. Wieś ma kształt owalnicy, w środku której stoi zabytkowy kościół granitowy z XV w., przebudowany w XIX w; zniszczony w połowie. XX wieku; odbudowany w latach 1982-1985. Oprócz kościoła uwagę przykuwają budynki gospodarcze z XIX wieku (gorzelnia pofolwarczna z 1867 r., stodoła z 1862 r. obora i magazyn), budynki mieszkalne nr 3 i 4 z przełomu XIX i XX wieku. W dolinie Krąpieli około 1,5 km od wioski znajduje się grodzisko o rozmiarach 200×50 m. Wysokość wałów grodziska dochodzi do 10m
  • 11,80 km – Koniec wsi Ulikowo. Jedziemy w kierunku Pęzina
  • 13,90 km – Przejazd kolejowy na linii kolejowej Stargard – Kalisz Pomorski
  • 15,10 km – Skrzyżowanie na którym skręcamy w prawo
  • 15,30 km – Centrum wsi. Stoimy w rozlewisku rzek Krąpieli i Pęzinki, obok zamku wzniesionego przez Templariuszy po tym jak książę Barnim I ofiarował im wieś w XIII wieku. Następnie miejscowość przeszła w ręce zakonu Joannitów, potem rodu von Borck i w końcu Puttkamerów. Zamek jest poźnogotycki, ceglany o założeniu regularnym. Najstarszą jego częścią jest wieża z XIII w. Ok. 1600 r. zbudowano pałac renesansowy, przebudowany częściowo w 1853 r. w stylu neogotyckim. Obecnie zamek jest własnością prywatną. Od kilku lat odbywają się w jego murach Ogólnopolskie Warsztaty Piosenki Artystycznej. Z innych zabytków na uwagę zwraca kościół późnogotycki z XVI w. oraz młyn zamkowy o tradycjach średniowiecznych.Po odpoczynku ruszamy w dalszą drogę w kierunku wsi Krąpiel
  • 15,50 km – Skrzyżowanie na którym skręcamy w prawo
  • 15,70 km – Przejazd kolejowy i 200 metrów dalej opuszczamy wieś Pęzino
  • 17,50 km – Wieś Trzebiatów. Początki wsi sięgają późnego średniowiecza. Do 1569 roku była własnością klasztoru Cystersek z Marianowa. Po rozwiązaniu zakonu przeszła w ręce książęce. Od XVII w., własność skarbu państwa pruskiego. W środku wsi wznosi się XV wieczny kościół, zbudowany na planie prostokąta z kamieni narzutowych. Nie posiada wieży, od jego zachodniej strony dobudowano kruchtę. II wojnę światową przetrwał w niezłym stanie, by po kilku latach popaść w ruinę. W latach 90-tych XX wieku został odbudowany z inicjatywy mieszkańców wsi i wyświęcony p.w. Narodzenia NMP. Całość terenu otoczona jest kamiennym murem. Z innych obiektów, godne uwagi są: dwukondygnacyjny pałac z 1855 r., murowany spichlerz z końca XIX w., stajnia – wozownia, oraz owczarnia z lat 20-tych XX wieku.
  • 20,00 km – Krąpiel – skrzyżowanie dróg. Wieś znana już w średniowieczu jako lenno rodu von Weddel. Pośrodku owalnicy wznosi się XIII wieczny kościółek, pw. Św. Maksymiliana Kolbe, zbudowany z kostki granitowej. Po 1945 roku był częściowo zrujnowany, w 1980 r. został odbudowany. Jest to świątynia salowa, bez wieży, z dobudowaną zakrystią od strony południowej. Brakujący wschodni szczyt wzniesiono z cegły, przywracając mu wygląd i dekoracje XIX wieczne. Z obiektów gospodarczych, zachowały się: fragmenty gorzelni z 1921 r., spichlerz z lat 1920-30, obora i owczarnia z końca XIX w., oraz pałac w stylu neorenesansowym z 1859 roku z tarasem widokowym i wieżą narożną, przykrytą hełmem. Po zwiedzeniu wsi, skręcamy w prawo w kierunku Stargardu. Dalej jedziemy wzdłuż drogi krajowej nr 10. Należy zachować szczególną ostrożność, ze względu na duży ruch samochodowy.
  • 23,40 km – Skrzyżowanie dróg: prawo 2 km do Sułkowic, w lewo 1 km do Tychowa. W pobliżu skrzyżowania po obu stronach drogi widoczne są skupiska wysokich (do 15 m.) pagórków. Są to pagórki polodowcowe określane nazwą moren martwego lodu, ponieważ tworzyły się w okresie zamierania mas lodowych.
  • 26,30 km – Most na Krąpieli – granica Świętego i Starchocina.
  • 30,00 km – Koniec trasy przy siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Stargardu z boku Ratusza.