Budowle ochronne dla ludności na terenie Stargardu

Miejsca zbiorowej ochrony dzielą się na

budowle ochronne (schrony i ukrycia) oraz miejsca doraźnego schronienia. Budowle ochronne są specjalnie projektowanymi obiektami, a miejsca doraźnego schronienia to istniejące budynki lub ich części, takie jak piwnice czy garaże podziemne, które zapewniają tymczasową ochronę.

Budowle ochronne

Przez budowlę ochronną należy rozumieć pomieszczenie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych do ochrony osób, urządzeń, zapasów materiałowych lub innych dóbr materialnych przed skutkami działań zbrojnych, ekstremalnych zjawisk pogodowych, katastrof ekologicznych, przemysłowych lub innych zagrożeń.

Wyróżnia się budowle ochronne całkowicie zagłębione w ziemi (zbudowane metodą wykopową lub rzadziej drążone w ziemi metodą górniczą), częściowo zagłębione w ziemi oraz naziemne (współcześnie rzadko stosowane). Najlepszą ochronę przed czynnikami rażenia zapewnia całkowite zagłębienie budowli w ziemi lub obsypanie gruntem.

Budowle ochronne dzielą się na schrony i ukrycia

Schron – jest budowlą ochronną o obudowie konstrukcyjnie zamkniętej, hermetycznej, zapewniającej ochronę osób, urządzeń, zapasów materiałowych lub innych dóbr materialnych przed założonymi czynnikami rażenia oddziałującymi ze wszystkich stron. Takich budowli w Stargardzie nie ma.

Ukrycie– jest budowlą ochronną niehermetyczną, wyposażoną w najprostsze instalacje, zapewniającą ochronę osób, urządzeń, zapasów materiałowych lub
innych dóbr materialnych przed założonymi czynnikami rażenia oddziałującymi z określo­nych stron. Ukrycia zabezpieczają głównie przed promieniowaniem przenikliwym z opadu radioaktywnego, przy zapewnieniu współczynnika osłabienia promieniowania przeni­kliwego K ≥ 100, zapewniające również ochronę przed konwencjonalnymi środkami rażenia, w szczególności odłamkami bomb i pocisków oraz zagruzowaniem.

Miejsca doraźnego schronienia (MDS) to obiekty budowlane lub ich części, które są przystosowane do tymczasowego ukrycia ludzi w sytuacjach kryzysowych, takich jak klęski żywiołowe (np. wichury, burze) czy inne zagrożenia

. Są to zazwyczaj budowle ochronne, które nie muszą być hermetyczne, ale służą zapewnieniu ochrony przed ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i innymi zagrożeniami.

Przykłady miejsc doraźnego schronienia

  • Piwnice domów i budynków
  • Garaże podziemne
  • Szkoły i kościoły
  • Uszczelnione pomieszczenia w budynkach
  • Stacje metra i tunele komunikacyjne
  • Szczeliny przeciwlotnicze i okopy (w przypadku szczególnych zagrożeń)

Kluczowe cechy

  • Cel: Zapewnienie tymczasowej ochrony przed niebezpieczeństwami.
  • Przystosowanie: Obiekty budowlane dostosowane do tymczasowego ukrycia ludzi.
  • Rodzaj: Nie wymagają hermetyczności, w przeciwieństwie do schronów.

Przykłady: piwnice, garaże podziemne, podpiwniczone pomieszczenia w szkołach

Trzeba pamiętać, że w razie zagrożenia każde pomieszczenie podziemne oferuje większą ochronę niż obiekty naziemne. Warto więc ukryć się np. w garażu pod budynkiem czy piwnicy. W pomieszczeniu należy wybrać miejsce z dala od okien i drzwi. Jeżeli istnieje zagrożenie promieniowaniem, poradnik RCB udziela następującej rady:

Aby ochronić się przed promieniowaniem warto ukryć się w piwnicy lub pomieszczeniu z możliwie grubymi ścianami– każdy centymetr dodatkowej ochrony powoduje, że promieniowanie słabnie.

W trakcie ewakuacji należy zwracać uwagę na otoczenie i omijać obiekty, które mają szansę stać się celem ataku. To m.​in.:

– obiekty wojskowe,
– elektrownie,
– sieci przesyłu gazu,
– wieże telefoniczne,
– mosty i wiadukty.

W razie potrzeby nadające się do tego budynki mogą zostać przystosowane do pełnienia funkcji ochronnej.

Przygotowanie mieszkania (pokoju, piwnicy) do ochrony przed skażeniami i zakażeniami

Na wypadek alarmu o skażeniach lub uprzedzenia o zagrożeniu skażeniami i zakażeniami każda rodzina powinna mieć tak przygotowaną piwnicę, pokój lub mieszkanie, aby stanowić one mogły ochronę przed oddziaływaniem na organizm ludzki opadu substancji promieniotwórczych, środków trujących i niebezpiecznych dla zdrowia środków biologicznych.

Przystosowując na takie ukrycie mieszkanie (piwnicę, pokój) należy mieć na uwadze to, że jego podstawową cechą powinna być hermetyczność (szczelność) i możliwość zapewnienia w miarę potrzeby najprostszej wentylacji. Do pomieszczeń uszczelnionych zalicza się piwnice lub pokoje znajdujące się nad powierzchnią ziemi, które mają pozatykane wszystkie otwory łączące je z atmosferą, a ściany i stropy zostały odpowiednio zabezpieczone przed działaniem pyłów promieniotwórczych.

 W RAZIE POTRZEBY NALEŻY WYKONAĆ NASTĘPUJĄCE PRACE:

– Uszczelnić okna odpo­wiednią taśmą lub watą (podobnie jak robi się to na zimę), a nawet okleić paskiem papieru (taśmą samoprzylepną).
– Uszczelnić wszystkie drzwi i futryny. Drzwi zewnętrzne obić kocem lub wojłokiem (filcem) i w odległości 1-1,5 m zawiesić zasłonę z koca (kołdry), aby stwo­rzyć „śluzę”.
– Uszczelnić dokładnie wszystkie szpary, szczeliny, otwory kominowe, miejsca, w których przechodzą przewody wodociągowe, centralnego ogrzewania,
kanalizacji itp.
– Zakleić szczelnie papierem kratki wentylacyjne, ale tak, by w razie potrzeby zapewnić wentylację pomieszczenia. Samoczynną dobrą wentylację mogą zapewnić otwory: nawiewny i wywiewny. Otwór wywiewny powinien być usytuowany 1,5-2 m nad otworem nawiewnym.
– W przewodzie nawiewnym można umieścić prosty filtr przeciwpyłowy– ramkę z rozpiętą wielowarstwową gazą, a poniżej specjalną kieszeń na zbieranie cząstek pyłu opadającego z filtra (gazy).
– Podwyższać walory ochronne ukrycia, jeżeli jest ono na parterze lub w piwnicy. Można wtedy wykonać obsypkę ziemią wokół zewnętrznych ścian budynku oraz zabudować lub osłonić workami z piaskiem otwory okienne, nie używane otwory drzwiowe itp.

W PRZYGOTOWANYM MIESZKANIU POWINNY TAKŻE BYĆ:

W domu należy mieć zapasy żywności (na co najmniej 3 dni), wodę (minimum 2 litry na osobę na dzień), apteczkę, środki higieniczne i baterie. Dodatkowo przydatne są latarka, radio na baterie, powerbank, koce i ciepła odzież oraz podstawowe narzędzia, jak taśma i folia. Ważne są też zainstalowane czujniki dymu i czadu oraz gaśnica.

Wyposażenie awaryjne (na co najmniej 3 dni)

  • Żywność: Produkty z długim terminem przydatności, łatwe do przygotowania i spożycia na zimno (np. konserwy, suchary, batony).
  • Woda: Minimum 2 litry na osobę na dzień. Można też rozważyć filtry lub tabletki do uzdatniania wody.
  • Apteczka: Leki przyjmowane na stałe, leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, opatrunkowe, środki antyseptyczne, termometr, nożyczki oraz środki higieniczne (chusteczki nawilżane, dezynfekujące).
  • Latarka, radio i powerbank: Urządzenia z zapasem baterii lub naładowane.
  • Pieniądze: Gotówka w różnych nominałach.

Wyposażenie do zabezpieczenia domu

  • Uszczelnienie: Taśmy i folie do uszczelniania okien i drzwi.
  • Instalacje: Czujniki dymu, czadu i gazu oraz gaśnica i koc gaśniczy. Należy regularnie sprawdzać ich stan techniczny i co kilka lat przeglądać instalację elektryczną, gazową i kominową.
  • Alternatywne źródła energii: Świece, zapalniczka lub inne źródło ogrzewania niepodlegające awarii.

Dodatkowe wskazówki

  • Przechowywanie: Zapasowe materiały należy przechowywać w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, z dala od dzieci i zwierząt.
  • Dokumenty: Warto mieć przygotowany plecak ewakuacyjny z niezbędnymi dokumentami (np. dowody osobiste, paszporty, akty urodzenia).
  • Szkolenie: Ćwicz z rodziną wyłączanie gazu, prądu i wody. Należy też wiedzieć, które miejsce w domu jest najbezpieczniejsze (np. z dala od okien i przy ścianach nośnych).

W sytuacji zagrożenia w Stargardzie mieszkańcy będą mogli skorzystać z miejsc doraźnego schronienia, czyli obiektów zapewniających podstawową ochronę (głównie przed pociskami, odłamkami i spadającym gruzem)

UWAGA: za stan techniczny tych obiektów odpowiada zarządca terenu, na którym znajduje się ukrycie.

Zasady postępowania w przypadku alarmu powietrznego w Stargardzie

  1. Po usłyszeniu syren alarmowych mieszkańcy miasta bądź osoby przebywające gościnnie w mieście winny ukryć się w pomieszczeniach do tego przygotowanych bądź spełniających przybliżone wymogi ochronne (wzmocnione ściany, stropy, zapasowe wejście/wyjście)– w pierwszej kolejności w kondygnacji piwnicznej własnego mieszkania, domu bądź zamieszkiwanego lub sąsiedniego bloku mieszkalnego.

W przypadku braku miejsc bądź możliwości schronienia w kondygnacji piwnicznej mieszkania, domu czy własnego bądź sąsiadujących bloków mieszkalnych – mieszkańcy miasta udają się do najbliższego miejsca doraźnego schronienia zlokalizowanych w budynkach użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, jednostki organizacyjne miasta: budynki urzędu, sck, muzeum, książnicy) jak również niepublicznego obiektu ochronnego, garaże i parkingi w kondygnacjach podziemnych bądź obniżonych.

Uwaga

Przewidując możliwość ewakuacji (konieczność schronienia w takim czy innym obiekcie ochronnym) należy się właściwie do tego przygotować. Właściwą ocenę skali zagrożenia oraz optymalne przygotowanie do ewakuacji lub schronienia przedstawiają poradniki, broszury i opracowania zawarte na stronie miasta: „Stargard Oficjalna Strona Miasta” – zakładka „Dla Mieszkańca”, zakładka „Bezpieczeństwo Ludności” dostępna również w aplikacji mMieszkaniec.

UWAGA NA DEZINFORMACJĘ

Ministerstwo Cyfryzacji apeluje o zachowanie szczególnej ostrożności wobec treści pojawiających się w mediach społecznościowych.

Informacje w sprawach bezpieczeństwa ludności należy weryfikować i unikać udostępniania niesprawdzonych materiałów. Korzystamy wyłącznie z oficjalnych kanałów informacji i oficjalnych profili społecznościowych prowadzonych przez instytucje administracji publicznej  (rządowej lub samorządowej) oraz ZAREJESTROWANE media (prasa, telewizja, internet, profile społecznościowe).